Comarum palustre

Οικογένεια: Rosaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, ποώδες με ευρεία διάδοση στην εύκρατη ζώνη του βορείου ημισφαιρίου, όπου φύεται σε υγρές, παρόχθιες ή βαλτώδεις τοποθεσίες. Αποκτά οριζόντια, θολωτή έως ταπητοειδή ανάπτυξη, ύψους 20 έως 50 cm και πλάτους 1 έως 1,5 m. Το πλούσιο φύλλωμα αποτελείται από πολυάριθμα σύνθετα, αντίθετα φερόμενα φύλλα που φέρονται σε ελαφρώς τριχωτούς, όρθιους βλαστούς πράσινου-κόκκινου χρώματος, τα οποία με τη σειρά τους αποτελούνται από 5 έως 7 λογχοειδή φυλλάρια με οδοντωτό περιθώριο, των οποίων η πάνω επιφάνεια έχει σκούρο πράσινο χρώμα, ενώ η κάτω γκριζοπράσινο. Η ανθοφορία πραγματοποιείται από τον Απρίλιο έως το Μάιο, με τα ιδιαίτερα, σχετικά μικρά άνθη να φέρονται σε μικρές ταξιανθίες πλάγια των ανώτερων βλαστών, αποτελούμενα από 6 πέταλα και 6 σέπαλα έντονου καστανέρυθρου-μπορντώ χρώματος και ακολουθούμενα από καρπούς (αχαίνια) του ίδιου χρώματος.

Καλλιέργεια

Αποτελεί είδος με σχετικά γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης, το οποίο είναι ιδιαίτερα σκληρό και εύκολο στην καλλιέργειά του, ιδίως στα πιο ψυχρά κλίματα. Στην Ελλάδα, προτιμάει μάλλον ημισκιερές θέσεις, ιδίως στο νότιο τμήμα της χώρας και στα πεδινά, με την έντονη σκιά να οδηγεί σε φτωχή ανθοφορία, ενώ ο έντονος ήλιος σε θερμές περιοχές ενίοτε προκαλεί εγκαύματα στα φύλλα. Πρόκειται για ένα υποχρεωτικά υδροχαρές φυτό, το οποίο μπορεί να φυτευθεί τόσο σε μόνιμα υγρά, πλούσια, κατά προτίμηση αργιλώδη ή πηλώδη εδάφη όσο και σε παρόχθιες ή παραλίμνιες θέσεις, σε βάθος έως και 25 cm κάτω από την επιφάνεια του νερού. Με την έλευση του χειμώνα τα επίγεια μέρη του φυτού νεκρώνονται, ωστόσο το ρίζωμα μπορεί να επιβιώσει σε θερμοκρασίες μικρότερες των - 35 °C. Φύτευση σε ξηρές τοποθεσίες συνδέεται με την φτωχή ανάπτυξη των φυτών, καθώς και την απουσία ανθέων. Αναπαράγεται κυρίως με διαίρεση του ριζώματος αλλά και σπόρους.

Χρήσεις

Αυτό το ιδιαίτερο υδροχαρές αποτελεί ένα φυτό ελάχιστα γνωστό στους ελληνικούς κήπους, το οποίο οφείλει να διαδοθεί, ξεχωρίζοντας για την οριζόντια, πλούσια ανάπτυξή του και τα ιδιαίτερα άνθη του. Αποτελεί ένα ψυχρόφιλο είδος το οποίο είναι εξαιρετική επιλογή για παρόχθιες και παραλίμνιες φυτεύσεις στο βόρειο και το ορεινό τμήμα της χώρας, δείχνοντας ιδιαίτερα εντυπωσιακή σε μεγάλες ομαδικές φυτεύσεις ή συνδυασμένα σε χαμηλές μεικτές μπορντούρες και παρτέρια στην άκρη υδάτινων σωμάτων ή σε δύσκολες, βαλτώδεις ή υγρές αργιλώδεις θέσεις. Αναφέρεται πως τα αποξηραμένα φύλλα του φυτού έχουν χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο τσαγιού.