Butomus umbellatus

Οικογένεια: Butomaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, ποώδες είδος με ευρεία εξάπλωση στην Ευρώπη και την Ασία, όπου φύεται στα ρηχά υδάτινων σωμάτων της εύκρατης και της υποτροπικής ζώνης. Σχηματίζει όρθιους θυσάνους ύψους 1 m και πλάτους 40 έως 60 cm. Το επίγειο τμήμα του φυτού εκφύεται από συμπαγή κόνδυλο και αποτελείται από πολυάριθμα επιμήκη, στενά γραμμικά-λογχοειδή φύλλα ζωηρού πράσινου χρώματος με σχετικά σκληρή, στιλπνή υφή. Από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο, τα πολυάριθμα, αρωματικά άνθη ροζ-λιλά χρώματος, εμφανίζονται σε αέρινες, σκιαδιοειδείς ταξιανθίες που φέρονται σε ψηλούς, λεπτούς μίσχους με ύψος που συχνά ξεπερνά το 1 m.

Καλλιέργεια

Αποτελεί ένα φυτό με μέτριο έως σχετικά γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης, ιδιαίτερα εύρωστο, ευπροσάρμοστο και εύκολο στην καλλιέργειά του. Απαιτεί προσήλιες θέσεις φύτευσης, καθώς και τη μόνιμη παρουσία στάσιμου, γλυκού νερού ώστε να αναπτυχθεί, φυτευόμενο σε βάθος 5 έως 30 cm κάτω από την επιφάνεια του νερού. Το φυτό νεκρώνει όλα τα υπέργεια τμήματά του με την πτώση της θερμοκρασίας τη χειμερινή περίοδο, κατά την οποία αντέχει σε θερμοκρασίες έως και - 25 °C, ενώ ξαναβλαστάνει στις αρχές της άνοιξης. Πρόκειται για φυτό ιδιαίτερα ανθεκτικό σε ασθένειες και εχθρούς, ενώ έχει μικρές έως μηδαμινές ανάγκες περιποίησης και συντήρησης εφόσον εγκατασταθεί σωστά σε θέση με ευνοϊκές συνθήκες. Αναπαράγεται κυρίως με διαίρεση του ριζώματος και σπόρους.

Χρήσεις

Αυτό το ιδιαίτερα όμορφο αυτοφυές υδροχαρές φυτό ξεχωρίζει για τα όμορφα, αρωματικά άνθη του, καθώς και το όρθιο, γραμμικό φύλλωμά του. Αποτελεί εξαιρετική επιλογή για κάθε παρόχθια και παραλίμνια φύτευση, όπου αναδεικνύεται καλύτερα σε μικρές ή μεγάλες ομάδες κοντά στις όχθες λιμνών και τάφρων ή ως μέρος μεικτών φυτεύσεων υδροχαρών και υδρόβιων ειδών που περιλαμβάνουν είδη όπως ίριδες, νούφαρα και άλλα φυτά παρόμοιων καλλιεργητικών απαιτήσεων. Ιδιαίτερα κατάλληλο για αποκατάσταση ή δημιουργία υδροβιοτόπων με φυσικό χαρακτήρα και μεγάλο οικολογικό ενδιαφέρον. Ελκυστικό σε έντομα-επικονιαστές όπως μέλισσες και σκαθάρια. Αναφέρεται ότι σε ορισμένες περιοχές της Ευρώπης οι κόνδυλοι χρησιμοποιούνται στη μαγειρική.