Euphorbia ceratocarpa

Οικογένεια: Euphorbiaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, ποώδες είδος ευφόρβιας που ενδημεί στην Σικελία και τη νότια Ιταλία, όπου φύεται σε πετρώδεις, απόκρημνες τοποθεσίες της ημιορεινής και της ορεινής ζώνης. Αναπτύσσεται με τη μορφή σχετικά ορθόκλαδων, ελεύθερων θολωτών συστάδων ύψους 1 έως 1,7 m και πλάτους 80 έως 120 cm, οι οποίες αποτελούνται από όρθια έως ελαφρώς κυρτά στελέχη με ζωηρό πράσινο  χρώμα, πάνω στα οποία εκφύεται σπειροειδώς το σχετικά αραιό φύλλωμα. Αυτό αποτελείται από σχετικά μεγάλα, στενά λογχοειδή φύλλα με ζωηρό πράσινο χρώμα, το οποίο αποκτά φωτεινούς κίτρινους τόνους στο ανώτερο τμήμα του φυτού. Η όμορφη ανθοφορία πραγματοποιείται από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο, ενίοτε και καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, με τις μαζικά εκφυόμενες επάκριες ταξιανθίες (κυάθια) να έχουν φωτεινό πράσινο χρώμα.

Καλλιέργεια

Είναι ένα φυτό αρκετά γρήγορης ανάπτυξης, ιδιαίτερα σκληρό, ευπροσάρμοστο και εύκολο στην καλλιέργειά του. Προτιμά τις προσήλιες, ενώ δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς τα χαρακτηριστικά του εδάφους, αρκεί να υπάρχει καλή στράγγιση. Είναι πολύ ανθεκτική στην ξηρασία, και μπορεί να αντέξει σε ασβεστώδη εδάφη. Ανθεκτική σε θερμοκρασίες έως και - 25 °C, καθώς και στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, ειδικά σε ξηρές συνθήκες. Υπερβολική άρδευση θα πρέπει να αποφεύγεται μετά την επιτυχή εγκατάστασή της, ειδικά σε ψυχρές συνθήκες. Η αφαίρεση των απανθισμένων ταξιανθιών βοηθάει στη διατήρηση της ευρωστίας του φυτού και συνδέεται με την αυξημένη έκπτυξη νέων οφθαλμών στη βάση του. Αναπαράγεται με σπόρο και μοσχεύματα, συχνά αυτοσπειρόμενη σε ευνοϊκές θέσεις.

Χρήσεις

Αυτή η εξαιρετική ευφόρβια θυμίζει το συγγενικό είδος Euphorbia terracina, από το οποίο ξεχωρίζει χάρη στην εξαιρετικά παρατεταμένη περίοδο ανθοφορίας της, καθώς και για τη ζωηρότερη, πιο όρθια ανάπτυξή της. Ιδιαίτερα κατάλληλη για ψηλές μεικτές μπορντούρες και παρτέρια, χαλικόκηπους και φυτοδώματα, αλλά και ως ασυνήθιστο γλαστρόφυτο. Οι εντυπωσιακές ταξιανθίες της μπορούν να αξιοποιηθούν στην ανθοδετική. Πολύ ελκυστική σε έντομα-επικονιαστές όπως μέλισσες και πεταλούδες. Όπως και τα υπόλοιπα μέλη του γένους, πρόκειται για ένα τοξικό φυτό, του οποίου όλα τα επίγεια μέρη παράγουν έναν έντονα ερεθιστικό γαλακτώδη οπό που μπορεί να προκαλέσει κνησμό και εγκαύματα κατά την επαφή του με το ανθρώπινο δέρμα και τους βλεννογόνους.