Lycoris radiata

Οικογένεια: Amaryllidaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, ποώδες είδος που προέρχεται από την Άπω Ανατολή, όπου φύεται κυρίως σε ξέφωτα δασών και λειμώνες. Αποτελεί ένα γεωφυτικό είδος χειμερινής ανάπτυξης, το οποίο διαθερίζει με τη μορφή βολβού. Το πλούσιο φύλλωμά του, το οποίο εμφανίζεται μετά την ολοκλήρωση της άνθισης, αποτελείται από πολυάριθμα φύλλα που έχουν γραμμικό σχήμα, πλούσιο πράσινο χρώμα και φέρονται σε αψιδωτούς θυσάνους ύψους 10 έως 20 cm και μήκους 30 έως 40 cm. Τα σχετικά μικρά (5 cm), αστεροειδή-χοανοειδή άνθη αποτελούνται από 6 πέταλα με ζωηρό κόκκινο-κοραλλί χρώμα και κυματιστά περιθώρια, καθώς και 6 εξαιρετικά επιμήκεις, κυρτούς στήμονες. Εμφανίζονται πριν την έκπτυξη του φυλλώματος, μεταξύ Οκτωβρίου και Νοεμβρίου, φερόμενα σε κυκλικές ομάδες των 4 έως 6 ανθέων αναρτημένων στη κορυφή ψηλών, ισχυρών στελεχών πράσινου έως καστανέρυθρου χρώματος και ύψους έως 60 cm που εκφύονται από τη βάση του φυτού. 

Καλλιέργεια

Είναι φυτό σχετικά γρήγορης ανάπτυξης, ιδιαίτερα σκληρό, ευπροσάρμοστο κι ανθεκτικό σε μεγάλο εύρος συνθηκών. Αναπτύσσεται καλύτερα σε ημισκιερές θέσεις, όπως αυτές που συναντώνται κάτω από δένδρα, όμως προσαρμόζεται και σε φωτεινότερα σημεία, εις βάρος ωστόσο της άνθισης. Προτιμά τα ελαφριά, πλούσια, εξαιρετικά στραγγερά αμμώδη έως αμμοπηλώδη εδάφη, όπου ο καλός αερισμός του ριζώματος και η ύπαρξη ασυμπίεστου χώματος σε μεγάλο βάθος είναι θεμελιώδης για την επιτυχή εγκατάσταση του φυτού. Αντέχει σε ελάχιστες θερμοκρασίες μέχρι - 20 °C τουλάχιστον, χάνοντας μόνο μικρό μέρος του φυλλώματός του, αρκεί να εξασφαλίζεται η παραμονή του ριζώματος σε στραγγερό, μη κατακλυζόμενο από νερό έδαφος. Πρόκειται για φυτό εξαιρετικά προσαρμοσμένο στην παροδική ξηρασία, ενώ είναι ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, ιδιαίτερα όταν προστατεύεται από τον έντονο μεσημεριανό ήλιο. Σχετικά ανθεκτικό στην έντονη, παρατεταμένη υγρασία, η οποία όμως συνδέεται με μείωση της ανθοφορίας του φυτού. Φυτό με σχεδόν μηδαμινές καλλιεργητικές απαιτήσεις μετά την εγκατάστασή του, το οποίο μάλιστα σχηματίζει αργά αυξανόμενες συστάδες. Συνίσταται να χορηγείται λίπασμα χαμηλό σε άζωτο στα τέλη του χειμώνα και αμέσως μετά την ολοκλήρωση της ανθοφορίας, προκειμένου να εξασφαλιστεί η εύρωστη ανάπτυξη των φυτών. Πολλαπλασιάζεται με διαχωρισμό των βολβιδίων που δημιουργούνται γύρω από το μητρικό φυτό, καθώς και από φρέσκους σπόρους, οι οποίοι θα πρέπει να σπαρθούν κατά τα τέλη του φθινοπώρου.

Χρήσεις

Ένα εξαιρετικά εντυπωσιακό, ασυνήθιστο είδος με εξωτική εμφάνιση, το οποίο ξεχωρίζει κυρίως για τα ασύλληπτα θεαματικά, ζωηρά κόκκινα άνθη του, τα οποία αποτελούν ένα στοιχείο έκπληξης και έντονου ενδιαφέροντος στον φθινοπωρινό μεσογειακό κήπο. Συνίσταται ιδιαίτερα για τη μαζική του φύτευση σε μεγάλες ομάδες, καθώς και για τη χρήση του σε παρτέρια, μπορντούρες και άλλες ομαδικές φυτεύσεις. Εξαιρετική επιλογή και ως γλαστρόφυτο σε φωτεινά μπαλκόνια και βεράντες, όπου ωστόσο απαραίτητη είναι η φύτευσή του σε γλάστρες με μεγάλο μέγεθος και βάθος, ενώ τα άνθη μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην ανθοδετική με εξαιρετικά αποτελέσματα. Τονίζεται πως όλα τα μέρη του φυτού είναι ιδιαίτερα τοξικά για τον άνθρωπο λόγω των αλκαλοειδών που περιέχουν. Παρόλ' αυτά, αναφέρονται χρήσεις του ως φαρμακευτικό και λαχανευόμενο φυτό στις περιοχές όπου αυτοφυεί, ενώ έχει ιδιαίτερη συμβολική και θρησκευτική σημασία στην Κίνα και την Ιαπωνία.