Athyrium filix-femina

Οικογένεια: Athyriaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, ποώδες είδος πτέρης με ευρεία εξάπλωση στην Ευρώπη και τη βόρεια Ασία, όπου φύεται σε σκιερά και υγρά εύκρατα και βόρεια δάση, λειμώνες και φαράγγια. Γνωστό στο εμπόριο με τις ονομασίες lady fern και common lady fern. Εκφυόμενο από παχύ, βραχύ ρίζωμα, αποκτά πλούσια ροδακοειδή ανάπτυξη, ύψους 40 έως 90 cm και πλάτους 30 έως 50 cm, σταδιακά σχηματίζοντας πυκνές σφαιρικές συστάδες που αποτελούνται από πολύ μεγάλα δις- και τρις-πτεροειδή φύλλα με δαντελωτή υφή και ζωηρό πράσινο χρώμα, αποτελούμενα από 20 έως 30 ζεύγη μη αντίθετων φυλλαρίων με ελλειπτικό σχήμα και οξύληκτα άκρα, με τη σειρά τους αποτελούμενα από έντονα διαιρεμένα υποφυλλάρια. Τα αναπαραγωγικά όργανα (σωροί) έχουν νεφροειδές σχήμα και φέρονται στο κάτω μέρος των φύλλων, περιέχοντας εκατοντάδες μικροσκοπικού σπόρια καστανού χρώματος.

Καλλιέργεια

Πρόκειται για ένα ανθεκτικό, αρκετά ευπροσάρμοστο και σχετικά ζωηρό είδος φτέρης, το οποίο παρουσιάζει σχετικά γρήγορη ανάπτυξη. Προτιμά σκιερές έως ημισκιερές θέσεις φύτευσης, καθώς και τα στραγγερά, πλούσια, σχετικά υγρά και βαθιά εδάφη με όξινη αντίδραση και πλούσιο περιεχόμενο σε οργανική ουσία. Είναι ένα εξαιρετικά ψυχροανθεκτικό είδος, αντέχοντας σε θερμοκρασίες έως - 34 °C, με τα φυτά να πέφτουν σε χειμερινό λήθαργο στα ψυχρότερα κλίματα, ενώ σε παρατεταμένες ή υπερβολικά έντονες ξηρές συνθήκες χάνουν ένα μέρος του φυλλώματός τους. Υπερβολικά φωτεινές θέσεις οδηγούν στην εμφάνιση εγκαυμάτων και τη φτωχή ανάπτυξη των φυτών, ιδιαίτερα όταν το έδαφος δεν είναι επαρκώς υγρό, ενώ σε εκτεθειμένα σημεία ισχυρά ρεύματα αέρα προκαλούν το τραυματισμό των φύλλων. Αναπαράγεται κυρίως με διαίρεση του ριζώματος την άνοιξη.

Χρήσεις

Μια ιδιαίτερα όμορφη και κομψή δασική φτέρη που ξεχωρίζει για το έντονα διαιρεμένο, δαντελωτό της φύλλωμα και τη γεωμετρική ανάπτυξή της. Αποτελεί εξαιρετική επιλογή για μεικτές φυτεύσεις πολυετών σε σκιερούς, δροσερούς κήπους, ιδιαίτερα σε αυτούς με εξοχικό ή δασικό χαρακτήρα, καθώς και για την κάλυψη διακένων σε θαμνώνες ή πέριξ των βάσεων δένδρων. Πολύ ενδιαφέρον και για τη φύτευσή του κοντά σε υδάτινα στοιχεία όπως όχθες ποταμών και λιμνών. Αναφέρεται ότι σε πολλές περιοχές της βόρειας Ευρώπης το τοξικό ρίζωμα και νεαρά φύλλα καταναλώνονται ύστερα από το βρασμό τους.