Jussiaea repens

Οικογένεια: Onagraceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, ποώδες φυτό που προέρχεται από την Κεντρική Αμερική, την ανατολική Αφρική και τη νοτιανατολική Ασία, όπου φύεται σε υγρές, βαλτώδεις τοποθεσίες και ορυζώνες. Γνωστό και ως Ludwigia adscendens. Αποκτά οριζόντια, θολωτή έως ταπητοειδή ανάπτυξη, ύψους 20 έως 50 cm και πλάτους 1 m. Το φύλλωμα αποτελείται από πολυάριθμα σπατουλοειδή έως γραμμικά-λογχεοειδή φύλλα έντονου πράσινου χρώματος και στιλπνής υφής που φέρονται σε έρποντες βλαστούς πράσινου-κόκκινου χρώματος, των οποίων οι κόμβοι ριζώνουν κατά την επαφή τους με έδαφος ή νερό. Η ανθοφορία πραγματοποιείται από το Μάιο έως τον Ιούνιο, με τα όμορφα άνθη να φέρονται  πλάγια των ανώτερων βλαστών, αποτελούμενα από 5 πέταλα και 5 σέπαλα φωτεινού κίτρινου χρώματος.

Καλλιέργεια

Αποτελεί είδος με γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης, το οποίο είναι ιδιαίτερα σκληρό και εύκολο στην καλλιέργειά του, ιδίως στα πιο θερμά και υγρά κλίματα. Στην Ελλάδα, προτιμάει τις προσήλιες θέσεις, , με την έντονη σκιά να οδηγεί σε φτωχή ανθοφορία, ενώ ο έντονος ήλιος σε θερμές περιοχές ενίοτε προκαλεί εγκαύματα στα φύλλα. Πρόκειται για ένα προαιρετικά υδροχαρές φυτό, το οποίο μπορεί να φυτευθεί τόσο σε μόνιμα υγρά, πλούσια, κατά προτίμηση πηλώδη εδάφη όσο και σε παρόχθιες ή παραλίμνιες θέσεις, σε βάθος έως και 25 cm κάτω από την επιφάνεια του νερού. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να αποικίσει και πιο ξηρές θέσεις, ειδικά όταν τμήμα του φυτού βρίσκεται φυτεμένο μέσα στο νερό. Με την έλευση του χειμώνα τα επίγεια μέρη του φυτού νεκρώνονται, ωστόσο το ρίζωμα μπορεί να επιβιώσει σε θερμοκρασίες μικρότερες των - 8 °C. Φύτευση σε σχετικά ξηρές τοποθεσίες συνδέεται με την φτωχή ανάπτυξη των φυτών, καθώς και την απουσία ανθέων. Όταν τα φυτά φυτεύονται σε θέσεις κοντά ή μέσα σε υδάτινα σώματα, αυτά παράγουν βλαστούς ικανούς να επιπλεύσουν λόγω της παρουσίας ειδικών οργάνων (πνευματοφόροι) στους κόμβους τους. Αναπαράγεται κυρίως με παραφυάδες αλλά και σπόρους.

Χρήσεις

Αυτό το ιδιαίτερο υδροχαρές αποτελεί ένα ελάχιστα γνωστό φυτό στους ελληνικούς κήπους, το οποίο οφείλει να διαδοθεί περισσότερο, ξεχωρίζοντας για την οριζόντια, πλούσια ανάπτυξή του και τα ιδιαίτερα, φωτεινά άνθη του. Αποτελεί ένα θερμόφιλο είδος το οποίο είναι εξαιρετική επιλογή για παρόχθιες και παραλίμνιες φυτεύσεις σε περιοχές με ήπιους χειμώνες, δείχνοντας ιδιαίτερα εντυπωσιακό σε μεγάλες ομαδικές φυτεύσεις, συμμετέχοντας σε χαμηλές μεικτές μπορντούρες και παρτέρια στην άκρη υδάτινων σωμάτων ή σε δύσκολες, βαλτώδεις ή υγρές πηλώδεις θέσεις. Πρόκειται για φυτό με ποίκιλες αναφερόμενες φαρμακευτικές χρήσεις.