Lippia dulcis

Οικογένεια: Verbenaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, ποώδες είδος με ευρεία εξάπλωση στην Κεντρική και βόρεια Νότια Αμερική, όπου συναντάται κυρίως σε υγρές, ανοιχτές τοποθεσίες όπως εγκαταλελειμμένους αγρούς. Γνωστή και ως Phyla dulcis. Αποκτά συμπαγή, πυκνόκλαδη και πυκνή ανάπτυξη, σταδιακά δημιουργώντας έναν φυσικό τάπητα, με το κάθε φυτό να φτάνει σε ύψος  20 έως 30 cm και πλάτος 60 cm. Το πλούσιο, ελαφρώς αρωματικό φύλλωμα, το οποίο φέρεται σε έρποντες, επιμήκεις βλαστούς μωβ χρώματος, αποτελείται από πολυάριθμα φύλλα, τα οποία είναι πλατιά λογχοειδή, έχουν μήκος 5 cm και φωτεινό πράσινο χρώμα με ελαφριά μωβ απόχρωση, ενώ φέρουν ελαφρώς οδοντωτά περιθώρια και ανάγλυφες νευρώσεις. Τα μικροσκοπικά, λευκά άνθη φέρονται σε μικρές, συμπαγείς κορυμβοειδείς ταξιανθίες που εμφανίζονται από το Μάιο έως τον Σεπτέμβριο, φερόμενες πάνω σε λεπτά στελέχη ύψους 5 cm που εκφύονται πλάγια από το ανώτερο τμήμα των βλαστών.

Καλλιέργεια

Είναι ένα είδος με ιδιαίτερα μεγάλο ρυθμό ανάπτυξης, πολύ εύρωστο και ευπροσάρμοστο σε πληθώρα συνθηκών. Προτιμά την πλήρη έκθεση στον ήλιο αλλά προσαρμόζεται και σε συνθήκες μερικής σκιάς. Είναι αδιάφορο ως προς τη σύσταση και την υφή του εδάφους, αρκεί να υπάρχει καλή στράγγιση, όμως σημειώνεται ότι πλούσια, ελαφριά, σχετικά υγρά και ασυμπίεστα εδάφη βοηθούν στη γρηγορότερη εγκατάσταση και στη ταχύτερη ανάπτυξή του. Πρόκειται για είδος αρκετά ανθεκτικό στην ξηρασία, ιδιαίτερα μετά την επιτυχή εγκατάστασή του, όπου ακόμα και το καλοκαίρι δε χρειάζεται παρά ένα πότισμα κάθε 2 βδομάδες. Ανθεκτικό σε θερμοκρασίες έως και  - 2 °C, στις οποίες το μεγαλύτερο μέρος του φυλλώματος νεκρώνεται, ενώ σε θερμοκρασίες έως 7 °C το φυτό συμπεριφέρεται ως αειθαλές. Μέχρι το δεύτερο χρόνο από την εγκατάστασή του, απαιτεί ξεβοτάνισμα, συχνές αρδεύσεις και προστασία από το παγετό. Εξαπλώνεται πολύ γρήγορα από τη βλάστηση σπόρων, τους οποίους παράγει σε πολύ μεγάλους αριθμούς, καθώς και από το ρίζωμα των έρποντων βλαστών του. Προκειμένου να ελεγχθεί η ανάπτυξή του όταν φυτεύεται σε θέσεις με ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες, συνίσταται να κουρεύεται αρκετά αυστηρά μετά την ολοκλήρωση της ανθοφορίας. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα με σπόρους, μοσχεύματα και διαίρεση.

Χρήσεις

Το όμορφο αυτό τροπικό φυτό αποτελεί μία από τις πιο ενδιαφέρουσες εναλλακτικές επιλογές φυτοκάλυψης, ξεχωρίζοντας για το όμορφο, συχνά ποικιλόχρωμο φύλλωμά του και τις άφθονες, λευκές ταξιανθίες που παράγει για μεγάλο μέρος του χρόνου. Χάρη στην ταχεία ανάπτυξή του, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη αρκετά μεγάλων εκτάσεων (100 έως 200 m2). Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλα εδαφοκαλυπτικά, όπως το Plantago cynops και ο Cynodon 'Santa Ana'. Την ίδια στιγμή, παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον ως γλαστρόφυτο σε αναρτημένα, κρεμαστά καλάθια και φυτεμένες συνθέσεις. Είναι ανθεκτικό σε υψηλή συχνότητα πάτησης, όπως αυτή που συναντάται σε πάρκα και πάρκινγκ αυτοκινήτων. Θα πρέπει να αποφεύγεται η τοποθέτησή του δίπλα από χαμηλές μπορντούρες και παρτέρια, ιδιαίτερα σε σχετικά υγρά, θερμά, προσήλια σημεία, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να αποκτήσει επιθετική συμπεριφορά και να καλύψει γρήγορα είδη με λιγότερο ζωηρή ανάπτυξη. Είδος ιδιαίτερα ελκυστικό σε έντομα-επικονιαστές όπως μέλισσες και πεταλούδες. Πρόκειται για ένα είδος το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως γλυκαντικό από την εποχή των Αζτέκων, με όλα τα μέρη του φυτού να περιέχουν το σεσκιτερπένιο χερνανδοδουλκίνη (hernandodulcin), ουσία η οποία είναι 1000 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη.