Libertia ixioides

Οικογένεια: Iridaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, ποώδες είδος που προέρχεται από τη Νέα Ζηλανδία, όπου φύεται σε παράκτιες έως ορεινές θέσεις. Γνωστό και ως Moraea ixioides, Libertia restioides ή Sisyrinchium ixioides. Όπως και τα υπόλοιπα μέλη του γένους της, αποτελεί γεωφυτικό είδος, τα επίγεια μέρη του οποίου εκπτύσσονται από ρίζωμα. Το όμορφο φύλλωμα αποτελείται από πολυάριθμα γραμμικά-επιμήκη λογχοειδή φύλλα σχετικά μεγάλου μήκους, τα οποία θυμίζουν αγρωστώδες και έχουν φωτεινό κιτρινοπράσινο χρώμα με πορτοκαλί αποχρώσεις, οι οποίες γίνονται εντονότερες το χειμώνα. Σχηματίζουν ανερχόμενους έως όρθιους, πυκνούς θυσάνους ύψους 50 έως 60 cm και πλάτους 50 έως 60 cm, μέσα από τους οποίους πολυάριθμα μικρά, λευκά, ελαφρώς αρωματικά άνθη, που θυμίζουν αυτά των ιριδών, εμφανίζονται φερόμενα σε αέρινες ταξιανθίες μεταξύ Σεπτεμβρίου και Δεκεμβρίου.

Καλλιέργεια

Είναι φυτό με αρκετά γρήγορη ανάπτυξη, ιδιαίτερα σκληρό, ευπροσάρμοστο κι ανθεκτικό στις κατάλληλες συνθήκες καλλιέργειας. Αναπτύσσεται εξαιρετικά σε προσήλιες, φωτεινές θέσεις, όμως σε θερμά κλίματα αποδίδει καλύτερα σε συνθήκες ελαφράς σκίασης και προστασίας από τον έντονο μεσημεριανό ήλιο. Προτιμά τα ελαφριά, πλούσια, πολύ καλά στραγγιζόμενα αμμώδη έως αμμοπηλώδη εδάφη. Φυτό αρκετά ανθεκτικό στην παροδική ξηρασία των καλοκαιρινών μηνών, καθώς και στην αλατότητα του εδάφους. Σχετικά ευαίσθητο στο ψύχος, ντέχει σε ελάχιστες θερμοκρασίες μέχρι - 8 °C τουλάχιστον, με τα φυτά να νεκρώνουν μόνο μικρό μέρος των φύλλων τους, ενώ είναι αρκετά ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Πρόκειται για φυτό με σχεδόν μηδαμινές καλλιεργητικές απαιτήσεις, το οποίο μάλιστα σχηματίζει αργά αυξανόμενες συστάδες. Το χειμώνα θα πρέπει να αφαιρούνται τα νεκρά φύλλα, ιδιαίτερα σε περιοχές με ψυχρές και υγρές συνθήκες. Τα ποτίσματα θα πρέπει να αραιώνουν μετά την ολοκλήρωση της ανθοφορίας και έως και την άνοιξη, όπου σταδιακά αυξάνονται καθώς το φυτό εισέρχεται σε νέο κύκλο ανάπτυξης. Πολλαπλασιάζεται με διαίρεση του ριζώματος, η οποία πραγματοποιείται το χειμώνα, καθώς και με σπόρους την άνοιξη.

Χρήσεις

Ένα πραγματικά ιδιαίτερο φυτό, το οποίο μαγνητίζει τα βλέμματα χάρη στο εξαιρετικά καλλωπιστικό χρώμα και υφή του φυλλώματος αλλά και την εξαιρετικά όψιμη, κομψή ανθοφορία του. Συνίσταται ιδιαίτερα για τη μαζική φύτευσή του κατά ομάδες ή γραμμές, για την συμμετοχή του σε παρτέρια και μπορντούρες πολυετών μαζί με άλλα είδη όπως αγρωστώδη και πολυετή με σκουρόχρωμους τόνους, καθώς και την χρήση του σε φυσικές λειμώνιες φυτεύσεις, βραχόκηπους και χαλικόκηπους, ιδίως σε κήπους με σύγχρονο, αστικό χαρακτήρα. Αποτελεί φυτό ιδιαίτερα ελκυστικό για έντομα-επικονιαστές όπως μέλισσες και πεταλούδες.