Aloe vera

Οικογένεια: Asphodelaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, ποώδες είδος παχύφυτου που προέρχεται από την Αραβική χερσόνησο και πλέον έχει διαδοθεί στις περισσότερες άνυδρες και υποτροπικές περιοχές του πλανήτη. Γνωστό στο εμπόριο με την ονομασία true aloe και medicinal aloe, καθώς και με τα συνώνυμα Aloe barbadensis και Aloe officinalis. Το φυτό σχηματίζει όρθιους ρόδακες ύψους 30 έως 50 cm και πλάτους 70 έως 90 cm, οι οποίοι γρήγορα σχηματίζουν εκτεταμένες συστάδες και αποτελούνται από περίπου 15 σαρκώδη, στενόληκτα-λογχοειδή φύλλα μήκους 40 έως 50 cm και πλάτους 6 έως 7 cm, τα οποία έχουν γκριζοπράσινο χρώμα με κοκκινωπούς τόνους στα άκρα τους και φέρουν λεπτοφυώς οδοντωτά περιθώρια ανοικτότερου χρώματος. Η εντυπωσιακή, βοτρυοειδής ταξιανθία έχει επίμηκες κυλινδρικό σχήμα, φέρει ενίοτε 1 ή 2 διακλαδώσεις και εμφανίζεται μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου, αποτελούμενη από εκατοντάδες σωληνοειδή κίτρινα άνθη μήκους 3 cm διατεταγμένα πυκνά στο άνω ήμισυ σαρκώδους, ισχυρού στελέχους ύψους 60 έως 90 cm που εκφύεται από το κέντρο κάθε ενήλικου ρόδακα. 

Καλλιέργεια

Είναι φυτό με σχετικά μεγάλο ρυθμό ανάπτυξης, ιδιαίτερα σκληρό, ευπροσάρμοστο κι ανθεκτικό. Αναπτύσσεται εξαιρετικά σε προσήλιες, φωτεινές θέσεις, προτιμά ωστόσο θέσεις με προστασία από τον ισχυρό μεσημεριανό ήλιο, στις οποίες αναπτύσσεται γρηγορότερα και τα φύλλα αποκτούν πιο πράσινες και λιγότερο κοκκινωπές αποχρώσεις. Προτιμά τα ελαφριά, εξαιρετικά στραγγερά αμμώδη έως αμμοπηλώδη εδάφη, όμως πρόκειται για ένα εξαιρετικά ευπροσάρμοστο είδος, ικανό να επιβιώσει ακόμα και στα πιο φτωχά και πετρώδη εδάφη, αρκεί να υπάρχει καλός αερισμός του ριζώματός του. Αντέχει σε ελάχιστες θερμοκρασίες μέχρι - 6 °C τουλάχιστον, χωρίς ουσιαστική απώλεια φυλλώματος, αρκεί να εξασφαλίζεται η παραμονή του ριζώματος σε στραγγερό, μη κατακλυζόμενο από νερό έδαφος. Πρόκειται για φυτό αρκετά ανθεκτικό στην ξηρασία, ενώ είναι πολύ ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, ωστόσο αναπτύσσεται καλύτερα όταν προστατεύεται από ακραίες θερμοξηρικές συνθήκες. Απεχθάνεται την έντονη, παρατεταμένη υγρασία, η οποία συνδέεται με την σήψη του φυλλώματος και την εξασθένιση του φυτού. Φυτό με ουσιαστικά μηδαμινές καλλιεργητικές απαιτήσεις μετά την εγκατάστασή του. Μπορεί να πολλαπλασιαστεί με διαίρεση των συστάδων που σχηματίζει, καθώς και σπανιότερα με σπόρους.

Χρήσεις

Η φαρμακευτική αλόη, πέρα από ένα από τα πιο χρήσιμα παχύφυτα, αποτελεί ένα φυτό με ιδιαίτερο καλλωπιστικό ενδιαφέρον χάρη στο σαρκώδες, γκριζοπράσινο φύλλωμα και τις εντυπωσιακές χρυσοκίτρινες ταξιανθίες της. Εξαιρετική επιλογή για τη φύτευσή του μεμονωμένα ή κατά μικρές ομάδες σε ξηροφυτικά παρτέρια και μπορντούρες μαζί με άλλα παχύφυτα όπως αλόες, κάκτους και γιούκες, καθώς και σε βραχόκηπους, χαλικόκηπους και φυτοδώματα. Ιδιαίτερα κατάλληλο και για φύτευσή του σε γλάστρες τοποθετημένες σε φωτεινές αυλές, βεράντες και μπαλκόνια. Τα άνθη του είναι ιδιαίτερα ελκυστικά για έντομα-επικονιαστές όπως οι μέλισσες. Φυτό ιδιαίτερα πολύτιμο για την άχρωμη γέλη που περιέχεται στα σαρκώδη φύλλα της, η οποία έχει πλήθος φαρμακευτικών εφαρμογών ως αντιβακτηριακό, επουλωτικό και υπακτικό, ενώ πλέον χρησιμοποιείται και για βιομηχανικές εφαρμογές όπως την επένδυση νωπών φρούτων και βαμβακερών υφασμάτων.