Χαρακτηριστικά | |
Ύψος | 15cm |
Πλάτος | 45cm |
Ανθοφορία | Μάϊο - Ιούνιο |
Χρώμα | Γκρι - Λευκό - Κίτρινο |
Ζώνη καλλιέργειας | 7-8-9-10 |
Φως | Ήλιος |
Νερό | Μέτριο |
Ελάχιστη θερμοκρασία | -15°C |
Έδαφος | Αμμώδες - Χονδρόκοκκο οργανικό - Οργανικό χουμώδες - Βελτιωμένο αργιλώδες |
Artemisia stelleriana 'Mori's Strain'
Οικογένεια: Asteraceae
Περιγραφή
Πρόκειται για ποικιλία ενός πολυετούς, ποώδους είδους, της Artemisia stelleriana, η οποία προέρχεται από την Άπω Ανατολή και την ανατολική Βόρεια Αμερική, όπου φύεται σε άγονες, συχνά παράκτιες τοποθεσίες. Ξεχωρίζοντας από τα περισσότερα μέλη του γένους, κατά τη βλαστική τους ανάπτυξη το μέγιστο ύψος των φυτών δεν ξεπερνά τα 15 cm, ενώ το πλάτος τους κυμαίνεται στα 30 έως 45 εκατοστά. Το εξαιρετικά συμπαγές φύλλωμα αποτελείται από μικρά, γκρίζα, ωοειδή-πτεροειδή φύλλα με απαλή υφή. Από το Μάιο έως τον Ιούνιο, τα μικροσκοπικά άνθη φέρονται επάκρια σε μικρά κεφάλια λευκού-κίτρινου χρώματος επάνω σε διακοσμητικές χνουδωτές ταξιανθίες ύψους έως 30 cm.
Καλλιέργεια
Πρόκειται για φυτό μέτριας ανάπτυξης, ιδιαίτερα σκληρό κι ανθεκτικό. Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις και σε εξαιρετικά στραγγιζόμενα, ξηρά, φτωχά εδάφη. Αντέχει σε ελάχιστες θερμοκρασίες μέχρι - 15 °C, χάνοντας ωστόσο μεγάλο μέρος του φυλλώματος. Όπως και οι περισσότερες αρτεμισίες, είναι φυτό ανθεκτικό στην παρατεταμένη ξηρασία και στα φτωχά, άγονα εδάφη. Εξαιρετικά ανθεκτική σε παράκτιες, εκτεθειμένες θέσεις, καθώς και σε εδάφη με προβλήματα αλατότητας. Συνίσταται να αποφεύγεται η θερινή άρδευση, ιδιαίτερα σε υψηλές θερμοκρασίες. Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με σπόρο και μοσχεύματα, με το φυτό συχνά να αυτοσπείρεται σε μεγάλους αριθμούς.
Χρήσεις
Αυτό το εξαιρετικά χαμηλής ανάπτυξης είδος με το καιρό σχηματίζει αφράτους θολωτούς τάπητες μοναδικού χρώματος και υφής, και ως εκ τούτου αποτελεί μία από τις πιο ενδιαφέρουσες επιλογές για μη αρδευόμενη εδαφοκάλυψη, αλλά και για πιο εξειδικευμένες εφαρμογές όπως χαμηλές γραμμικές φυτεύσεις στην άκρη μπορντούρων, χαλικόκηπους, βραχόκηπους και φυτοδώματα σε ξηροφυτικούς κήπους με μεσογειακό χαρακτήρα. Εξαιρετικά ενδιαφέρον και ως ασυνήθιστο γλαστρόφυτο, ενώ οι ταξιανθίες μπορούν να αποξηρανθούν και να χρησιμοποιηθούν στην ανθοδετική.