Ruscus aculeatus

Οικογένεια: Asparagaceae

Περιγραφή
 
Πρόκειται για ένα πολυετές, αειθαλές θαμνώδες είδος με ευρεία εξάπλωση στη Μεσογειακή λεκάνη, όπου φύεται σε σκιερά αειθαλή δάση. Γνωστό στο εμπόριο με την ονομασία butcher's broom. Όλα τα επίγεια μέρη του εκφύονται από υπόγειους οφθαλμούς που φέρονται στο ισχυρό ρίζωμά του. Αποκτά πλούσια, σχετικά συμπαγή και πολύ πυκνή θαμνώδη ανάπτυξη, ύψους 60 έως 90 cm, και πλάτους 60 έως 90 cm, σταδιακά σχηματίζοντας πυκνές συστάδες. Στους ισχυρούς, όρθιους βλαστούς του φέρονται ιδιόμορφοι φυλλόμορφοι βλαστοί (φυλλώδια) με λογχοειδές-ελλειπτικά σχήμα, σκούρο πράσινο χρώμα και στιλπνή υφή, τα οποία έχουν μήκος 2 έως 3 cm και πλάτος 1 έως 1,5 cm, ενώ τα πραγματικά φύλλα είναι εξαιρετικά μικρά. Τα πολύ μικρά αστεροειδή-σωληνοειδή άνθη έχουν διάμετρο 2 mm, λευκοπράσινο χρώμα, και φέρονται αναρτημένα στην άνω επιφάνεια των φυλλωδίων, ακολουθούμενα από μικρούς, κόκκινους σφαιρικούς καρπούς (ράγες) διαμέτρου έως 1,2 cm.

Καλλιέργεια
 
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ανθεκτικό είδος, το οποίο παρουσιάζει σχετικά αργή έως μέτριου ρυθμού ανάπτυξη και διακρίνεται για την εξαιρετική προσαρμοστικότητά του. Προτιμά σκιερές ή ημισκιερές θέσεις φύτευσης, ενώ προσαρμόζεται σε μεγάλο εύρος εδαφών, προτιμώντας ωστόσο αυτά που είναι στραγγερά, μέσης σύστασης και βαθιά. Σε θερμοκρασίες κάτω των - 5 °C τα επίγεια μέρη του φυτού νεκρώνονται, ωστόσο το ρίζωμα μπορεί να επιβιώσει σε θερμοκρασίες έως και - 18 °C, διατηρώντας όλο το φύλλωμά του σε περιοχές με ήπιους χειμώνες. Εξαιρετικά ανθεκτικό και στις πολύ υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, καθώς και τα ξηρά εδάφη, αρκεί να φυτεύεται σε σκιερά σημεία. Το χειμώνα, όλα τα νεκρά φύλλα και βλαστοί θα πρέπει να απομακρύνονται, ενώ η συχνότητα ποτίσματός του θα πρέπει να μικραίνει. Υπερβολικά ξηρές συνθήκες οδηγούν σε φτωχή ανάπτυξη των φυτών και κακή εμφάνιση των φύλλων, ωστόσο είναι ένα φυτό που μπορεί να υπομείνει την παραμέληση χωρίς σημαντικές φθορές. Αναπαράγεται κυρίως με διαίρεση του ριζώματος και μοσχεύματα βλαστού την άνοιξη.
 
Χρήσεις
 
Η λαγομηλιά αποτελεί ένα αυτοφυές καλλωπιστικό φυτό υψηλής αξίας και ευελιξίας, διακρινόμενο για το πολύ πλούσιο και πυκνό φύλλωμα με χαρακτηριστική ακανθώδη-άκαμπτη υφή και την παρουσία διακοσμητικών κόκκινων καρπών το φθινόπωρο και το χειμώνα. Ιδιαίτερα κατάλληλο ως εδαφοκαλυπτικό σε σκιερούς θαμνώνες ή πέριξ μεγάλων δένδρων, καθώς και για την οριοθέτηση παρτεριών και μονοπατιών. Αποτελεί εξαιρετική επιλογή ως ασυνήθιστο γλαστρόφυτο σε μεγάλα φυτοδοχεία, ιδιαίτερα όταν τοποθετείται σε σκιερές εισόδους και μπαλκόνια ή βεράντες με βόρεια έκθεση, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί  και ως σημείο ενδιαφέροντος ή σε μεικτές φυτεύσεις κήπων με εξωτικό ή ζεν χαρακτήρα. Οι νωποί ή αποξηραμένοι βλαστοί του χρησιμοποιούνται ευρέως στην ανθοδετική.