Canna indica

Οικογένεια: Cannaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, ποώδες είδος το οποίο προέρχεται από την Κεντρική και τη Νότια Αμερική, όπου φύεται σε υγρές, συχνά παρόχθιες τοποθεσίες. Όλα τα επίγεια μέρη του εκφύονται από οφθαλμούς που φέρονται στο κονδυλώδες, ζωηρό ρίζωμά του. Αποκτά στιβαρή, όρθια ανάπτυξη, ύψους 1,5 έως 3 m και πλάτους 1 έως 1,5 m, σταδιακά σχηματίζοντας πυκνές συστάδες που αποτελούνται από πολύ μεγάλα, λογχοειδή φύλλα με έντονο πράσινο χρώμα και στιλπνή υφή, τα οποία φέρονται σε ισχυρά, όρθια στελέχη κυλινδρικής διατομής. Η ανθοφορία πραγματοποιείται από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο, συχνά σχεδόν όλους τους θερμούς μήνες του χρόνου. Τα εντυπωσιακά άνθη αποτελούνται από επιμήκη, ποικιλόχρωμα πέταλα σε αποχρώσεις του κόκκινου, του πορτοκαλί και του κίτρινου και φέρονται σε ομάδες των 6 έως 20 σε ψηλά, ισχυρά στελέχη.

Καλλιέργεια

Παρά την εξωτική του εμφάνιση, πρόκειται για ένα εξαιρετικά ευπροσάρμοστο και εύκολο στην καλλιέργειά του είδος, το οποίο παρουσιάζει εξαιρετικά ζωηρή και γρήγορη ανάπτυξη σε ευνοϊκές συνθήκες. Προτιμά προσήλιες θέσεις φύτευσης, ενώ προσαρμόζεται σε μεγάλο εύρος εδαφών, προτιμώντας ωστόσο αυτά που είναι υγρά, πλούσια και βαθιά. Σε θερμοκρασίες κάτω των 4 °C τα επίγεια μέρη του φυτού νεκρώνονται, ωστόσο το ρίζωμα μπορεί να επιβιώσει σε θερμοκρασίες μικρότερες των - 15 °C. Το χειμώνα, όλα τα νεκρά φύλλα και βλαστοί θα πρέπει να απομακρύνονται. Φύτευση σε υπερβολικά ξηρές τοποθεσίες οδηγεί σε φτωχή ανάπτυξη των φυτών, μειωμένη ανθοφορία και κακή εμφάνιση των φύλλων. Αναπαράγεται κυρίως με διαίρεση του ριζώματος και σπόρους, τους οποίους παράγει σε μεγάλες ποσότητες, αυτοσπειρόμενο σε ιδανικές συνθήκες.

Χρήσεις

Αυτό το ιδιαίτερα εξωτικής εμφάνισης είδος κάννας αποτελεί ένα από τα είδη που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία των σύγχρονων υβριδογενών ποικιλιών. Ξεχωρίζει από αυτά για το εξαιρετικά εύρωστο, εντυπωσιακό φύλλωμα και τα πολύχρωμα, ξεχωριστής αισθητικής αξίας άνθη της. Αποτελεί εξαιρετική επιλογή για παρόχθιες και παραλίμνιες φυτεύσεις εξωτικού χαρακτήρα, ως σημείο ενδιαφέροντος σε μεικτές φυτεύσεις πολυετών όπως παρτέρια και μπορντούρες, αλλά και ως ασυνήθιστο γλαστρόφυτο σε μεγάλα φυτοδοχεία. Αναφέρεται πως σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη καλλιεργείται για το εδώδιμο ρίζωμά της, το οποίο είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε άμυλο.