Sparganium erectum

Οικογένεια: Typhaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για πολυετές, ποώδες είδος με ευρεία κατανομή στην Ευρώπη και τη βορειοδυτική Ασία, όπου φύεται στις όχθες λιμνών και ποταμών, καθώς και σε βαλτώδεις και τελματώδεις τοποθεσίες. Όπως και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Typhaceae, αποτελεί είδος το οποίο επεκτείνεται  γρήγορα με τη βοήθεια του ριζώματος του. Τα φύλλα της είναι μεγάλα (έως 1 m), αρκετά πλατιά, επιμήκη λογχοειδή, έχουν φωτεινό πράσινο χρώμα και σχηματίζουν πυκνές, όρθιες συστάδες ύψους 1 έως 1,5 m και πλάτους 2,5 έως 4 m, οι οποίες έχουν τη τάση να αποκτούν οριζόντια, ανοικτή ανάπτυξη. Οι ιδιαίτερες, χαρακτηριστικές ταξιανθίες εμφανίζονται πλαγίως ψηλών, ισχυρών φυλλοφόρων στελεχών με σχήμα ζιγκ-ζαγκ από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο, αποτελούμενες από πολλά μικρά λευκοπράσινα άνθη οργανωμένα σε σφαιρικές ομάδες με κορυμβοειδή διάταξη. Κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, αυτές ωριμάζουν και ξηραίνονται, με τους μικροσκοπικούς σπόρους να απελευθερώνονται κατά την αποδόμησή τους στη διάρκεια του χειμώνα.

Καλλιέργεια

Πρόκειται για φυτό πολύ γρήγορης ανάπτυξης, ιδιαίτερα σκληρό, ευπροσάρμοστο κι εύκολο στην καλλιέργειά του. Προτιμά τις προσήλιες θέσεις, καθώς και  τη μόνιμη παρουσία στάσιμου, γλυκού νερού, φυτευόμενο σε βάθος 10 έως 30 cm κάτω από την επιφάνεια του νερού. Παρόλ' αυτά, προσαρμόζεται και σε θέσεις μεγαλύτερου βάθους, με τα φυτά να αναπτύσσονται εξίσου καλά όταν τοποθετούνται μέχρι και 80 έως 100 cm βάθος νερού. Αντέχει σε ελάχιστες θερμοκρασίες μέχρι - 30 °C τουλάχιστον, με τα φύλλα να κιτρινίζουν και να νεκρώνονται με την έλευση των χαμηλών χειμερινών θερμοκρασιών, ενώ παρουσιάζει μικρή ανοχή στην αλατότητα και στα ασβεστούχα εδάφη. Μετά την ολοκλήρωση της ανθοφορίας, συνίσταται να απομακρύνονται τα ανθοφόρα στελέχη, καθώς και να αφαιρούνται τα νεκρά φύλλα κατά το τέλος του χειμώνα. Πολλαπλασιάζεται εύκολα με διαίρεση του ριζώματος αλλά και σπόρους. Σε μεγάλους κήπους και υπό ιδανικές συνθήκες η ανάπτυξη του φυτού θα πρέπει να ελέγχεται προληπτικά ή διορθωτικά, προκειμένου να μην εμφανίσει επεκτατική συμπεριφορά, καθώς έχει τη τάση να αναπαράγεται αγενώς επιθετικά, σχηματίζοντας εκτεταμένες αποικίες που μπορεί να εκτοπίσουν άλλα είδη. Προκειμένου αυτό να αποφευχθεί, προτείνεται να τοποθετείται εντός καταλλήλων βυθισμένων φυτοδοχείων.

Χρήσεις

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αυτοφυή υδροχαρή, το οποίο ξεχωρίζει για τα αρκετά πλατιά, φωτεινά πράσινα φύλλα του, τις μοναδικής εμφάνισης ταξιανθίες του και τη ταχυφυή, οριζόντια ανάπτυξή του. Πρόκειται για φυτό ιδιαίτερα κατάλληλο για μαζικές φυτεύσεις σε μεγάλες ομάδες σε παρόχθιες και παραλίμνιες θέσεις, ιδιαίτερα σε μεγάλους υδρόβιους κήπους και πάρκα. Χρήσιμο είδος και για τη συμμετοχή του σε μεικτές μπορντούρες και παρτέρια υδρόβιων και υδροχαρών, ιδιαίτερα σε κήπους με φυσικό ή σύγχρονο χαρακτήρα, καθώς και για την καλλιέργειά του ως ασυνήθιστο γλαστρόφυτο σε κατάλληλα διαμορφωμένα φυτοδοχεία. Εξαιρετικά ενδιαφέρον είδος και για χρήση του στην ανθοδετική, καθώς και για την αποκατάσταση υποβαθμισμένων υδροβιοτόπων. Εξαιρετικά ελκυστικό σε άγρια ζώα όπως πτηνά και μικρά θηλαστικά, τα οποία βρίσκουν καταφύγιο στο εσωτερικό του φυλλώματος, τρέφονται από τους καρπούς του και χρησιμοποιούν τα φύλλα για να κατασκευάσουν τις φωλιές του.