Cyperus papyrus

Οικογένεια: Cyperaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για πολυετές, ποώδες φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Αφρική, όπου φύεται σε υγρές τοποθεσίες όπως όχθες ποταμών, βάλτοι, τέλματα και έλη. Το φυτό σχηματίζει εντυπωσιακές, πλούσιες, όρθιες συστάδες που εκφύονται από επιφανειακό, παχύ ξυλώδες ρίζωμα, με τα φυτά να έχουν ευμετάβλητες διαστάσεις, φτάνοντας σε ύψος 1 έως 3 m και πλάτος από 0,6 έως 1,5 m. Το επίγειο τμήμα του αποτελείται από πολυάριθμα όρθια, γραμμικά, άφυλλα στελέχη έντονου πράσινου χρώματος και τριγωνικής διατομής, στη βάση των οποίων εμφανίζονται λεπτοί κολεοί. Την ίδια στιγμή, στην άκρη τους φέρονται αναρίθμητα έντονα επιμήκη, κρεμοκλαδή, πολύ λεπτά στελέχη σε πυκνή, σφαιρική διάταξη, τα οποία έχουν αφράτη, πτεροειδή υφή. Από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο, στην άκρη τους εμφανίζονται πολυάριθμα μικροσκοπικά κίτρινα-καφέ άνθη χωρίς ιδιαίτερη καλλωπιστική αξία.

Καλλιέργεια

Είναι φυτό πολύ γρήγορης ανάπτυξης, ζωηρό, εξαιρετικά εύρωστο και εύκολο στην καλλιέργειά του. Προτιμά την πλήρη ηλιοφάνεια αλλά προσαρμόζεται εύκολα σε πιο σκιερές συνθήκες. Όσον αφορά τις εδαφικές συνθήκες, προτιμάει ελαφριά, πλούσια και υγρά εδάφη, ενώ αναπτύσσεται εξαιρετικά σε ρηχό νερό βάθους 1 έως 15 cm. Είναι ανθεκτικό σε θερμοκρασίες έως 0 °C, θερμοκρασία στην οποία όλα τα επίγεια μέρη του φυτού νεκρώνονται και αυτό αναβλαστάνει από το ρίζωμά του, ενώ αναφέρεται πως το φυτό πεθαίνει σε θερμοκρασίες μικρότερες των - 4 °C. Όταν φυτεύεται σε θέσεις μακριά από υδάτινα σώματα, θα πρέπει να εξασφαλίζεται η συνεχής διαθεσιμότητα νερού, με τα φυτά να μην είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στην ξηρασία. Σταδιακά δημιουργεί πλούσιες, πυκνές συστάδες με τη βοήθεια του ριζώματός του. Πρόκειται για φυτό ιδιαίτερα ανθεκτικό σε ασθένειες και εχθρούς, ενώ έχει σχετικά λίγες ανάγκες περιποίησης και συντήρησης εφόσον εγκατασταθεί σωστά σε θέση με ευνοϊκές συνθήκες. Αντιδρά εξαιρετικά καλά και γρήγορα στην αζωτούχο λίπανση, ενώ απαιτεί πολύ καλό αερισμό των ριζών του. Συνίσταται κάθε φθινόπωρο να αφαιρούνται όλα τα νεκρά στελέχη, εργασία που θα πρέπει να επαναλαμβάνεται ύστερα από ψυχρούς χειμώνες. Ο πολλαπλασιασμός γίνεται κυρίως με διαίρεση του ριζώματος ή με μοσχεύματα.

Χρήσεις

Ο πάπυρος είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο εντυπωσιακά υδροχαρή φυτά, με τις ιδιαίτερα μεγάλες διαστάσεις του και την ανάλαφρη υφή του να τον κάνουν να ξεχωρίζει από συγγενικά είδη. Ιδιαίτερα κατάλληλο για ομαδικές φυτεύσεις σε υγρές, σχετικά σκιερές παρόχθιες και παραλίμνιες τοποθεσίες, όπου μπορεί να χρησιμεύσει ως υπόβαθρο για άλλα, μικρότερα υδροχαρή και υδρόβια φυτά, αλλά και ως ασυνήθιστο γλαστρόφυτο σε συχνά αρδευόμενα ή βυθισμένα στο νερό φυτοδοχεία κατάλληλου μεγέθους. Πολύ χρήσιμο για τοποθεσίες με ιδιαίτερα κακή στράγγιση, καθώς και για αβαθή τέλματα, στέρνες και σιντριβάνια. Αναφέρεται ότι αποτελεί ένα από τα πρώτα φυτά που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή γραφικού χάρτου. Την ίδια στιγμή, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τα ινώδη στελέχη του φυτού για τη δημιουργία βαρκών, καλαθιών, σχοινιών και ενδυμάτων, αποκαλώντας το όχι τυχαία "δώρο του Νείλου".