Potentilla reptans

Οικογένεια: Rosaceae

Περιγραφή

Πρόκειται ένα πολυετές, ποώδες είδος με ευρεία εξάπλωση στην Ευρώπη, την Ασία και τη βόρεια Αφρική, όπου φύεται σε σχετικά σκιερές δασικές τοποθεσίες. Γνωστό στο εμπόριο με τις ονομασίες creeping cinquefoil, European cinquefoil και creeping tormentil. Αποκτά πολύ συμπαγή, ταπητοειδή μορφή, με ύψος 10 έως 15 cm και πλάτος 45 έως 70 cm. Το όμορφο φύλλωμα, το οποίο θυμίζει αυτό της φράουλας, σχηματίζει έναν πυκνό τάπητα ύψους 7 έως 10 cm, φέρεται σε ευλύγιστους, εκτεταμένους βλαστούς που ριζοβολούν κατά την επαφή τους με το έδαφος και αποτελείται από σύνθετα φύλλα σκούρου πράσινου χρώματος και ελαφρώς χνουδωτής υφής, αποτελούμενα από 5 επιμήκη ελλειπτικά φυλλάρια με οδοντωτά περιθώρια και ανάγλυφες νευρώσεις που φέρονται σε μακρείς μίσχους. Από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο, πολυάριθμα αστεροειδή άνθη με χρυσοκίτρινο χρώμα εμφανίζονται πλαγίως των βλαστών, αποτελούμενα από 5 πέταλα που περιζώνουν 20 στήμονες στο κέντρο τους.

Καλλιέργεια

Πρόκειται για φυτό σχετικά γρήγορης ανάπτυξης, ιδιαίτερα σκληρό, ανθεκτικό κι εύκολο στην καλλιέργειά του. Προτιμά τις ημισκιερές θέσεις φύτευσης, καθώς η έντονη ηλιακή ακτινοβολία συχνά προκαλεί εγκαύματα στα φύλλα, ιδιαίτερα σε ξηρές θέσεις. Προτιμά τα σχετικά υγρά, πλούσια, ελαφριά εδάφη, όμως προσαρμόζεται σε ποικιλία συνθηκών εφόσον το έδαφος διαθέτει επαρκή υγρασία και θρεπτικά, ενώ είναι αρκετά ανθεκτικό στην ξηρασία μετά την εγκατάστασή του. Το ψυχροανθεκτικό είδος αυτό αντέχει σε ελάχιστες θερμοκρασίες μέχρι - 25 °C, χάνοντας ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος του φυλλώματος. Το φυτό επεκτείνεται οριζόντια με τη βοήθεια των έρποντων στελεχών του, χωρίς ωστόσο να καθίσταται επεκτατικό στις περισσότερες περιπτώσεις. Ο πολλαπλασιασμός γίνεται κυρίως με διαίρεση των στελεχών την άνοιξη ή νωρίς το φθινόπωρο, με το φυτό να αυτοσπείρεται σε ευνοϊκές συνθήκες.

Χρήσεις

Αυτό το πολύ όμορφο, χαμηλής ανάπτυξης είδος ξεχωρίζει για την ικανότητά του να δημιουργεί πλούσιους, πυκνούς τάπητες με εξαιρετικά ενδιαφέρουσα υφή σε συνθήκες φωτεινής ημισκιάς, αναδεικνύοντας ακόμα και τις πιο σκοτεινές γωνιές του κήπου με τ τα όμορφα χρυσοκίτρινα άνθη του. Ως εκ τούτου, προτείνεται ως κατ' εξοχήν εδαφοκαλυπτικό φυτό για μικρές έως μεσαίας έκτασης επιφάνειες σε σκιερές, υγρές θέσεις του κήπου, για ομαδικές φυτεύσεις πέριξ μονοπατιών αλλά και για το μπροστινό τμήμα χαμηλών μπορντούρων και παρτεριών. Ιδιαίτερα ελκυστικό σε έντομα-επικονιαστές όπως μέλισσες και πεταλούδες. Τονίζεται πως οι καρποί του, αν και εδώδιμοι, χαρακτηρίζονται από την απουσία οποιουδήποτε γευστικού ενδιαφέροντος.