Glaucium flavum

Οικογένεια: Papaveraceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, ποώδες είδος με ευρεία εξάπλωση στη Μεσογειακή λεκάνη και σποραδική παρουσία στην υπόλοιπη Ευρώπη και τη δυτική Ασία, όπου φύεται σε πετρώδεις ή αμμώδεις παράκτιες τοποθεσίες. Αποκτά σχετικά συμπαγή, ανοικτή ανάπτυξη ελεύθερου σφαιρικού σχήματος, φτάνοντας σε ύψος 30 έως 70 cm και πλάτος περίπου 50 cm. Το φυτό αποτελείται από ισχυρά, μερικώς ξυλοποιημένα στελέχη ζωηρού γλαυκόγκριζου χρώματος, τα οποία εκφύονται από ξυλώδη βάση και φέρουν φύλλωμα ιδιαίτερα πλούσιο στη βάση του φυτού. Αυτό αποτελείται από σχετικά μεγάλα, ελαφρώς σαρκώδη, έντονα λοβωτά φύλλα με ζωηρό γλαυκοπράσινο χρώμα, κυματιστά περιθώρια και δερματώδη, κηρώδη υφή. Η θεαματική, πλούσια ανθοφορία πραγματοποιείται από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο, όπου πολυάριθμα, μεγάλα άνθη εμφανίζονται επάκρια των βλαστών, αποτελούμενα από 4 πέταλα χρυσοκίτρινου χρώματος που φέρουν γκρι-μωβ κηλίδα και περιβάλλουν πολυάριθμους πορτοκαλοκίτρινους ανθήρες. Τα άνθη σταδιακά δίνουν τη θέση τους σε εξαιρετικά επιμήκεις, γραμμικού σχήματος καρπούς, οι οποίοι ωριμάζουν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και το φθινοπώρου, αποκτώντας σκούρο καφέ χρώμα και απελευθερώνοντας πολυάριθμα μικρούς μαύρους σπόρους.

Καλλιέργεια

Είναι ένα φυτό αρκετά γρήγορης ανάπτυξης, ιδιαίτερα σκληρό, ευπροσάρμοστο και εύκολο στην καλλιέργειά του. Προτιμά τις προσήλιες θέσεις, ενώ δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς τα χαρακτηριστικά του εδάφους, αρκεί να υπάρχει εξαιρετικά καλή στράγγιση. Όπως μαρτυρά το φυσικό του ενδιαίτημα, είναι ένα είδος εξαιρετικά προσαρμοσμένο στην έντονη, παρατεταμένη ξηρασία, τα φτωχά, άγονα και ασβεστώδη εδάφη, καθώς και την υψηλή αλατότητα. Επίσης, είναι ανθεκτικό σε θερμοκρασίες έως και - 15 °C, εφόσον το έδαφος έχει εξαιρετική στράγγιση, καθώς και στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, ειδικά σε ξηρές συνθήκες. Υπερβολική άρδευση θα πρέπει να αποφεύγεται μετά την επιτυχή εγκατάστασή της, ειδικά σε ψυχρές συνθήκες. Συχνά φυτά μεγαλύτερα από 2 έως 3 έτη αντικαθίστανται λόγω της μειωμένης ανθοφορίας και της αραίωσης του φυλλώματος. Αναπαράγεται εύκολα με σπόρο,  ο οποίος σπέρνεται κατά τα μέσα της άνοιξης.

Χρήσεις

Αποτελεί ένα αδιαμφισβήτητα θεαματικό αυτοφυές είδος το οποίο ξεχωρίζει τόσο για το ιδιαίτερα αρχιτεκτονικό, γλαυκόγκριζο φύλλωμά της όσο και για τα εντυπωσιακά, χρυσοκίτρινα άνθη της, τα οποία θυμίζουν αυτά των συγγενικών παπαρούνων.  Ιδιαίτερα κατάλληλη για χαμηλές μεικτές μπορντούρες και παρτέρια, φυσικές παράκτιες φυτεύσεις, βραχόκηπους, χαλικόκηπους και φυτοδώματα, αλλά και ως ασυνήθιστο γλαστρόφυτο. Αναφέρονται χρήσεις του ως φαρμακευτικό φυτό, όμως τονίζεται πως πρόκειται για ένα τοξικό είδος λόγω των αλκαλοειδών που περιέχει.