Euphorbia dendroides

Οικογένεια: Euphorbiaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, θαμνώδες είδος ευφόρβιας με ευρεία εξάπλωση σε όλη τη Μεσογειακή λεκάνη, όπου φύεται σε πετρώδεις, απόκρημνες τοποθεσίες, συχνά κοντά στη θάλασσα. Αναπτύσσεται με τη μορφή σφαιρικών-θολωτών θάμνων, ύψους 1 έως 1,5 m και πλάτους 1 έως 1,5 m, οι οποίοι αποτελούνται από πυκνά διατεταγμένα, μερικώς ξυλοποιημένα στελέχη που φέρονται σε ξυλώδη κορμό, στα οποία εκφύεται σπειροειδώς το πυκνό φύλλωμα. Αυτό αποτελείται από σχετικά μεγάλα, επιμήκη λογχοειδή φύλλα με γλαυκοπράσινο-μπλε χρώμα. Η θεαματική, εξαιρετικά πλούσια ανθοφορία πραγματοποιείται από το Μάρτιο έως τον Απρίλιο, με τις μαζικά εκφυόμενες επάκριες, συμπαγείς ταξιανθίες (κυάθια) να έχουν φωτεινό κιτρινοπράσινο χρώμα. Μετά την ολοκλήρωση της άνθισης (Μάιος-Ιούνιος), το φύλλωμα του φυτού μεταχρωματίζεται, αποκτώντας χαρακτηριστική σκούρα κόκκινη-πορτοκαλί απόχρωση, και σταδιακά αποπίπτει ως το τέλος του καλοκαιριού, σηματοδοτώντας την είσοδο των φυτών στο θερινό λήθαργο.

Καλλιέργεια

Είναι ένα φυτό αργής έως μέτριας ανάπτυξης, ιδιαίτερα σκληρό, ευπροσάρμοστο και εύκολο στην καλλιέργειά του. Προτιμά τις προσήλιες ή τις ελαφρά σκιαζόμενες θέσεις, ενώ δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς τα χαρακτηριστικά του εδάφους, αρκεί να υπάρχει καλή στράγγιση. Είναι εξαιρετικά ανθεκτική στην έντονη ξηρασία, και μπορεί να αντέξει σε ασβεστώδη και αλατούχα εδάφη. Ανθεκτική σε θερμοκρασίες έως και - 8 °C, καθώς και στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, ειδικά σε ξηρές συνθήκες. Υπερβολική άρδευση θα πρέπει να αποφεύγεται μετά την επιτυχή εγκατάστασή της, ειδικά σε ψυχρές συνθήκες. Η αφαίρεση των απανθισμένων ταξιανθιών κατά τα πρώτα χρόνια ανάπτυξης του φυτού βοηθάει στη διατήρηση της ευρωστίας του και συνδέεται με την αυξημένη έκπτυξη νέων οφθαλμών στη βάση του. Αναπαράγεται με σπόρο και μοσχεύματα.

Χρήσεις

Αυτή η εντυπωσιακή αυτοφυής ευφόρβια αποτελεί μίας σπάνιας αρχιτεκτονικής ομορφιάς φυτό, με  τη στιβαρή, γεωμετρική της δομή να είναι σχεδόν μοναδική.  Ιδιαίτερα κατάλληλη για μοναχική (specimen) φύτευση, μεικτές θαμνώδεις μπορντούρες, φυσικές παράκτιες φυτεύσεις και χαλικόκηπους. Πολύ ελκυστική σε έντομα-επικονιαστές όπως μέλισσες και πεταλούδες. Όπως και τα υπόλοιπα μέλη του γένους, πρόκειται για ένα τοξικό φυτό, του οποίου όλα τα επίγεια μέρη παράγουν έναν έντονα ερεθιστικό γαλακτώδη οπό που μπορεί να προκαλέσει κνησμό και εγκαύματα κατά την επαφή του με το ανθρώπινο δέρμα και τους βλεννογόνους.