Scirpus tabernaemontani 'Zebrinus'

Οικογένεια: Cyperaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ποικιλία ενός πολυετούς, ποώδους είδους με ευρεία εξάπλωση σε όλες τις ηπείρους πλην της Ανταρκτικής, φυόμενο σε υγρές τοποθεσίες όπως στις όχθες λιμνών και ποταμών, σε βάλτους και έλη. Φυτό γνωστό με πολυάριθμες συνώνυμες ονομασίες, με πιο συνηθισμένες τις Scirpus tabaernomontani 'Zebrinus', Scirpus lacustris subsp. tabernaemontani 'Zebrinus' και Scirpus validus 'Zebrinus'. Αναπτύσσεται με τη μορφή έντονα γραμμικού, όρθιου θυσάνου με σχετικά άκαμπτη, γεωμετρική εμφάνιση, φτάνοντας σε ύψος 1 έως 1,5 m και σε πλάτος 60 έως 100 cm, ο οποίος φέρεται σε έρπον ρίζωμα. Κάθε θύσανος αποτελείται από πολυάριθμους λεπτούς, εύκαμπτους και έντονα γραμμικούς βλαστούς με έντονο πράσινο χρώμα, οι οποίοι φέρουν κατά μήκος του ευδιάκριτες λευκές ραβδώσεις σε ισομήκη διαστήματα. Τα μικροσκοπικά άνθη φέρονται σε μικρές, ελεύθερου σχήματος ταξιανθίες καφεκίτρινες χρώματος στις άκρες στελεχών όμοιας εμφάνισης με αυτή των φύλλων καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Καλλιέργεια

Είναι φυτό με μέτριο έως σχετικά γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης, εύρωστο, ευέλικτο και εύκολο στην καλλιέργειά του. Προτιμά την πλήρη ηλιοφάνεια αλλά προσαρμόζεται σε πιο σκιερές συνθήκες, όπου αποκτά πιο οριζόντια μορφή. Όσον αφορά τις εδαφικές συνθήκες, προτιμάει τα βαριά, αργιλώδη, πλούσια εδάφη, προσαρμοζόμενο ωστόσο σε ένα μεγάλο εύρος εδαφικών συνθηκών, ενώ αναπτύσσεται εξαιρετικά σε ρηχό νερό βάθους 1 έως 25 cm. Είναι ανθεκτικό σε θερμοκρασίες έως - 25 °C, ενώ οι βλαστοί αποκτούν καφεκίτρινο χρώμα στα τέλη του φθινοπώρου και ανανεώνονται στις αρχές της άνοιξης. Το είδος αυτό δεν είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό σε ξηρές συνθήκες, οι οποίες θα πρέπει να αποφεύγονται, καθώς οδηγούν σε αραιότερο, μερικώς νεκρωμένο φύλλωμα και φτωχή ανάπτυξη του φυτού. Σταδιακά δημιουργεί πλούσιες, πυκνές συστάδες με τη βοήθεια του ριζώματός του. Πρόκειται για φυτό ιδιαίτερα ανθεκτικό σε ασθένειες και εχθρούς, ενώ έχει μικρές έως μηδαμινές ανάγκες περιποίησης και συντήρησης εφόσον εγκατασταθεί σωστά σε θέση με ευνοϊκές συνθήκες. Όπως και άλλα συγγενικά είδη, το είδος αυτό έχει ιδιαίτερα ευαίσθητα στελέχη, τα οποία σπάνε εύκολα. Για το λόγο αυτό, δεν συνίσταται για τοποθεσίες εκτεθειμένες σε ισχυρούς ανέμους ή σε θέσεις εύκολα προσβάσιμες σε επισκέπτες, παιδιά και κατοικίδια. Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με διαίρεση νωρίς το καλοκαίρι.

Χρήσεις

Η εξαιρετικά καλλωπιστική ποικιλία αυτού του κοσμοπολίτικου υδροχαρούς ξεχωρίζει για το ασυνήθιστο ριγωτό φύλλωμα, καθώς και για το έντονα όρθιο, γραμμικό του σχήμα. Ιδιαίτερα κατάλληλο ως γραμμικό σημείο ενδιαφέροντος, για ομαδικές φυτεύσεις σε υγρές, σχετικά σκιερές παρόχθιες και παραλίμνιες τοποθεσίες, ως μέρος μεικτών μπορντούρων και παρτεριών σε υγρά εδάφη αλλά και ως ασυνήθιστο γλαστρόφυτο σε φυτοδοχεία, όπου αναδεικνύεται καλύτερα όταν συνοδεύει υδροχαρή και υδρόβια με χαμηλή ανάπτυξη ή/και σκουρόχρωμα φύλλα, όπως νούφαρα, λωτούς και άλλα. Όταν επιλέγεται για τοποθέτηση σε υδρόβιους κήπους, συστήνεται να φυτεύεται σε επιμήκη φυτοδοχεία βυθισμένα στο νερό, προκειμένου να διατηρείται το αρχιτεκτονικό σχήμα και να αποφεύγονται τα κυρτά στελέχη.