Echeveria lilacina

Οικογένεια: Crassulaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές είδος παχύφυτου που προέρχεται από το βορειανατολικό Μεξικό, όπου φύεται σε βραχώδεις τοποθεσίες της ημιορεινής ζώνης. Αποκτά πολύ συμπαγή ροδακοειδή ανάπτυξη, φτάνοντας σε ύψος 15 cm και πλάτος έως 25 cm κατά το βλαστητικό στάδιο. Ο πολύ όμορφος, σαρκώδης ρόδακας αποτελείται από αρκετά πυκνά διατεταγμένα ωοειδή-σπατουλωτά φύλλα με οξύληκτα άκρα, τα οποία έχουν απαλό γκρίζο χρώμα, αποκτώντας χαρακτηριστική λιλά-ροζ απόχρωση σε φωτεινές συνθήκες. Τα όμορφα, σχετικά μικρά άνθη εμφανίζονται το καλοκαίρι πάνω σε όρθιες, καμπύλες ταξιανθίες (σκορπιοειδείς κύμες) που εκπτύσσονται κοντά στο κέντρο του ρόδακα, έχουν κοραλλί-ροζ χρώμα, σωληνοειδές-κωδωνοειδές σχήμα και φέρονται σε σαρκώδη στελέχη που φέρουν μικρά σπατουλωτά φύλλα.

Καλλιέργεια

Πρόκειται για ένα φυτό αργής ανάπτυξης, ευπροσάρμοστο, ανθεκτικό και ιδιαίτερα εύκολο στην καλλιέργειά του. Προτιμά τις φωτεινές, προσήλιες ή ελαφρώς σκιερές θέσεις, αποκτώντας πιο συμπαγή μορφή και εντονότερο χρωματισμό στις πρώτες, ενώ ο ισχυρός απογευματινός ήλιος θα πρέπει να αποφεύγεται, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε εγκαύματα των φύλλων. και προσαρμόζεται στα περισσότερα εδάφη, με την προϋπόθεση ότι έχουν εξαιρετική στράγγιση. Ωστόσο, ιδιαίτερα καλή και γρήγορη προσαρμογή παρατηρείται στα ελαφριά, ξηρά, φτωχά αμμώδη ή πετρώδη εδάφη, σε θέσεις που επιτρέπουν τον καλό αερισμό της βάσης του φυτού. Επιπλέον, είναι ανθεκτικό σε περιστασιακούς παγετούς με θερμοκρασίες που φτάνουν έως - 4 °C. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στην ξηρασία, ενώ δεν αντέχει υπερβολικά υγρές συνθήκες, στις οποίες υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να προσβληθεί από σήψεις και ασθένειες μυκητολογικής αιτίας. Κατά το πότισμα ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται ώστε να μη διαβραχεί ο ρόδακας του φυτού, ενώ σε περίπτωση κιτρινίσματος ή/και πτώσης των φύλλων συνίσταται η άμεση μείωση της συχνότητας του ποτίσματος. Τα παλιά φύλλα της βάσης του ρόδακα θα πρέπει να αφαιρούνται ώστε να αποφευχθεί η εγκατάσταση εντόμων-εχθρών. Ο πολλαπλασιασμός γίνεται πολύ εύκολα με μοσχεύματα φύλλου.

Χρήσεις

Οι εχεβέριες αποτελούν κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά και περιζήτητα παχύφυτα, διακρινόμενες για το μικρό τους μέγεθος, την συμμετρική ροδακοειδή ανάπτυξη και τα πανέμορφα χρώματα και υφές των σαρκώδων φύλλων τους. Το συγκεκριμένο είδος ξεχωρίζει κυρίως για το ομοιόμορφο γκρίζο-λιλά χρώμα των φύλλων της. Προτείνεται ιδίως ως γλαστρόφυτο σε φωτεινά μπαλκόνια, αυλές και βεράντες, ή ακόμα και σε περβάζια παραθύρων και άλλους πολύ φωτεινούς εσωτερικούς χώρους, ενώ δείχνει εξαιρετική και σε συνθέσεις ή μικρές φυτεύσεις με άλλα παχύφυτα σε μικρούς βραχόκηπους και χαλικόκηπους. Κατά την ανθοφορία του είναι ελκυστικό σε έντομα-επικονιαστές όπως οι μέλισσες.